Skip to content

Reklama

START arrow MOTO arrow Od Estafette do Renault Trafic
Od Estafette do Renault Trafic Utwórz PDF Poleć znajomemu
13.08.2009.
Rok 2009 jest dla Renault rokiem wielu jubileuszy, na czele ze 110. rocznicą powstania firmy. Pół wieku temu zaprezentowano model lekkiego samochodu dostawczego – Estafette, który stał się istotnym elementem francuskiego pejzażu. Przez lata pracowicie dostarczał produkty, sprawnie klucząc po ciasnych zaułkach paryskich ulic. W Szampanii woził kosze pełne winogron, a normandzcy rybacy przewozili nim codziennie tony złowionych ryb. W gorącym 1968 roku był pojazdem służbowym żandarmerii i policji, ale także ulubionym środkiem transportu kontestującej młodzieży, która ozdabiała jego karoserię hippisowskimi kwiatami i pacyfistycznymi symbolami.



Historia Renault Estafette rozpoczęła się w 1952 roku. Dostawcze odmiany przedwojennego Renault Juvaquatre z Dauphinoise na czele nie spełniały już rosnących oczekiwań klientów. Zbyt mała przestrzeń ładunkowa ograniczała ich przydatność, a ładowność wynosiła zaledwie 300 kg. Na przeciwnym biegunie znajdowały się duże pojazdy dostawcze Renault o ładowności 1 tony – Goelette oraz Voltigeur, których gabaryty nie sprzyjały jednak manewrowaniu i parkowaniu na zatłoczonych już wówczas ulicach francuskich miast. Sytuację wykorzystali konkurenci, oferując lekkie auta dostawcze, zdolne do przewozu co najmniej 600 kg ładunku.

Guy Grosset-Grange przekonał prezesa Renault, doktora Pierre'a Lefaucheux do szybkiego wdrożenia projektu oznaczonego symbolem R213x. Pojazd miał niewielkie, lecz pakowne samonośne nadwozie oraz chłodzony cieczą i napędzający przednie koła silnik umieszczony z przodu. Najważniejszymi cechami projektu R213x była funkcjonalność, ekonomia użytkowania oraz łatwość manewrowania w ruchu miejskim. Źródło napędu stanowił prosty w obsłudze czterocylindrowy silnik o pojemności 845 cm i mocy 32 KM. Sprawdzona i trwała jednostka nosiła nazwę Ventoux i napędzała m.in. model 4CV oraz wprowadzoną w 1956 roku Dauphine.

W różnych wersjach i pojemnościach Ventoux był produkowany w latach 1947 – 1984. W odróżnieniu od konstrukcji innych firm, zastosowano manualną, całkowicie zsynchronizowaną skrzynię biegów o czterech przełożeniach oraz niezależne zawieszenie wszystkich kół. Poszycie nadwozia wykonano z blachy stalowej. Duża przednia szyba oraz boczne, przesuwane szyby zapewniały dobrą widoczność. Podstawowa wersja pojazdu – zamknięty furgon – posiadała przesuwane drzwi z boku, co ułatwiało załadunek i rozładunek nawet w ciasnych miejscach. Kabinę kierowcy wyposażono w wydajny system wentylacji
i ogrzewania. W 1957 roku na ulicę wyjechał pierwszy prototyp pojazdu. Projektowi nadano nazwę Estafette – z fr. goniec, kurier – która dobrze definiowała przeznaczenie pojazdu, podobnie jak inne znaczenie tego słowa – sztafeta.

Premiera Renault Estafette miała miejsce we wrześniu 1959 roku podczas Salonu Samochodowego w Paryżu. Prezentacji dokonał osobiście Dyrektor Generalny koncernu doktor Pierre Dreyfuss. Pierwsze egzemplarze wystawiono podczas targów rolniczych i rzemieślniczych. Na terenie całej Francji organizowano specjalne pokazy dla farmerów i prywatnych przewoźników, połączone z jazdami próbnymi. Wkrótce dostawczy pojazd o ładowności 600 kg trafił do sieci dealerskiej Renault we Francji i w wielu krajach Europy. Szybko zyskał przydomek Cheval, z fr. koń, stając się faktycznie koniem pociągowym dla tysięcy użytkowników. Renault dostosowało samochód do potrzeb klientów oraz lokalnych przepisów. Już pod koniec lat 50. w zakorkowanym Paryżu wprowadzono tzw. Zone Bleu, czyli strefy płatnego parkowania oraz ograniczenia wjazdu dla pojazdów o ładowności powyżej pół tony. Aby dostosować się do zarządzeń władz miasta, przygotowano specjalną wersję Estafette o ładowności 500 kg.

Klienci mieli do wyboru kilkanaście typów nadwozia. Poza podstawowym furgonem oferowano także 9-osobowy mikrobus zwany Alouette, wersję ze skrzynią ładunkową krytą plandeką, furgon lub mikrobus z podwyższonym dachem, a także wersję pod zabudowę specjalistyczną.  Renault Estafette używano w policji, żandarmerii, armii francuskiej, straży pożarnej, a także
w służbach medycznych jako ambulans (ze wzmocnionymi elementami zawieszenia). Furgony chętnie wykorzystywały też floty dużych firm transportowych. Estafette znakomicie sprawdzał się w roli auta dostawczego zarówno w centrach miast jak i na wsi. W małych miejscowościach pełnił obowiązki szkolnego mikrobusu i furgonu pocztowego. Wraz z modą na samochodową turystykę liczne egzemplarze przebudowano na pojazdy typu camper. W okresie ponad 2 lat wyprodukowano 58 201 egzemplarzy Renault Estafette określonej od swej ładowności  sześćsetką.

W maju 1962 roku wprowadzono zmodernizowaną wersję Estafette R2132/33 z silnikiem Sierra  o pojemności 1108 cm i mocy 45 KM, dobrze znanym z modelu Renault 8. Ładowność wzrosła do 800 kg. Trzy lata później w salonach Renault pojawiła się wersja R2134 z rozstawem osi przedłużonym o 380 mm i ładownością 1000 kg. Jesienią 1968 roku wprowadzono trzecią serię Estafette – R2136 z silnikiem 1289 cm o mocy 54 KM. Wprowadzono skrzynię biegów
o zmienionych przełożeniach, dzięki czemu prędkość maksymalna wzrosła do 98 km/h.

W kolejnych latach zmodyfikowano nadwozie, wprowadzając masywne zderzaki z odbojami, zmieniono kształt osłony wlotu powietrza, kloszy kierunkowskazów oraz stylizację kokpitu. Wzrastał poziom bezpieczeństwa kierowcy i pasażerów Estafette, które poddano testom zderzeniowym w ośrodku badawczym Renault, (podobnie jak wszystkie osobowe modele koncernu). W 1972 roku wprowadzono podciśnieniowe wspomaganie układu hamulcowego. W połowie dekady na życzenie klienta montowano pasy bezpieczeństwa, a w wyposażeniu seryjnym znalazł się dwuobwodowy układ hamulcowy oraz światła awaryjne. W 1975 roku rozpoczęto licencyjny montaż Estafette w Rumunii. W czerwcu 1980 roku z taśmy montażowej zjechał ostatni z 533 209 egzemplarzy Renault Estafette. Jego następcą był Trafic, produkowany w Batilly oraz większy Master.

Renault Estafette zdobył wielką popularność nie tylko we Francji, ale także w kilkudziesięciu innych krajach na kilku kontynentach. Znaczna ilość trafiła do Belgii, Holandii, Szwajcarii oraz Hiszpanii. W Polsce Renault Estafette nie było tak popularne jak starsze i większe Goelette o ładowności 1000 kg czy jeszcze większy Galion (2,5 t). Warto jednak zaznaczyć, że od początku lat 50. obydwa wymienione modele w ilości co najmniej kilkudziesięciu egzemplarzy trafiły do Poczty Polskiej i państwowego przedsiębiorstwa Ruch, gdzie użytkowano je do końca następnej dekady. Dostawcze Renault – Trafic, Master oraz mniejszy Express – były dostępne nad Wisłą dopiero od roku 1991 w sieci salonów Renault Polska.

Obchodzący dziś swoje 50. urodziny Renault Estafette jest pełnowartościowym klasykiem, dość rzadko spotykanym autem kolekcjonerskim. Dla kilku pokoleń Francuzów jest nostalgicznym wspomnieniem młodości. Można go oglądać w serii komedii z Louisem De Funnes o żandarmach z St. Tropez oraz kultowym dziś serialu kryminalnym o inspektorze Maigret.
Choć przy spartańskim Estefette jego następca – nowy Renault Trafic – jest pojazdem wyposażonym niemal luksusowo, duch funkcjonalnego i zwrotnego furgonu, niezawodnego dostawcy przetrwał do dziś.

Renault Polska  
 
« poprzedni artykuł   następny artykuł »

Zobacz press box firm:

 




| DOM I WNĘTRZE | PRESS BOX | BIZNES | INTERNET | KULTURA | FINANSE | ZDROWIE I URODA | MOTO | REKLAMA | | PROMOCJE | NIERUCHOMOŚCI | INNE

press box: | Termo Organika | Austrotherm | Wavin | Aluron | LAUFEN | Roca | SIEGENIA-AUBI | FINAL | AM Okna |Grupa Assay |Hörmann Polska | G-U Polska | CERRAD | Ponzio |Aliplast |Yawal | CREATON Polska | Remmers Polska | INTERNORM | Forum Branżowe | PRIME3 | BLAUPUNKT | Schüco | Dom Bezpieczny | VALVEX | Kludi | KRISPOL | PETECKI | Franke | Winkhaus | Aluprof | PGE | Kuchinox | Ferro | TUV Nord Polska | Media Expert | Media Saturn | MAPA |